د رسطح اجتماع همه ما مشاهده کرده ایم که افرادی چشم موفقیت فردی را ندار و نمیتواند پابه پای ا و حرکت نماید و از درتخریب شخصیت وارد میشود و این زشت ترین روش مبارزه است. چون کسی که زبان به بدگویی باز می کند درحقیقت تربیت خانوادگی خودش را به عموم معرفی می کند که پدری ولگردو مادرفاسدی تربیت این افرادرا برعهده داشته است. و تراوش افکارمنفی ومخرب درواقع ناشی ازبی تفاوتی پدر خانواده نسبت به فرزندانش بوده است. که به چنین اخلاق زشت وناپسندی روی آورده است. چتانکه در نثرهای کتاب حضرت سعدی حکایتی نقل شده است وه اگرکسی به شما بدگویی کرد شما در عوض ازاوتعریف کنید تا کم کم پی به رفتارزشت خودش ببردو اصلاح گردد. و در همین حکایت پسرب۰ه کوچکی درنقابل بدگویی دوستش از اوبه نیکی یاد می کند و دوست منحرف به مروزمر زمان ازاخلاق زشت خود انصراف میدهدو هدایت می شود. پس حکایت حض ت سعدیدرس بزرگی ب ای همه ما انسانها است که اگر جسیرانحرافرا درپیش اریم خودمان را اصلاح کنیم چون راه جبارزه رارقیب مدپوفق بدگدیی از او نیست بلکه باید برای مقابله بامدپوفقیت های او تلاش وکوشش خودمانرا زیلپاد کنیم و نقص و علل شکست های خودمانرا جیدا کنیم و مسیرزندگط خودرا اصلاح نماییم تابه موفقیت برسیم. دیگرهیچ راهی بجز تلاش وکوشش کارساز نیست که نیست.